Uit een studie van Jo Nijs en collega's uit 2013 bleek
dat de inspanningscapaciteit (maximale zuurstofopname, "verzuringsgrens" en bijbehorende zuurstof-
opname) van ME/CVS-patiënten beduidend minder is dan die van "inactieve gezonde" mensen,
dat ME/CVS-patiënten op verschillende cognitieve testen slechter scoorden dan "inactieven",
dat de inspanningscapaciteit, specifieke cognitieve afwijkingen en handkracht "correleerden", en
dat fysieke inspanningscapaciteit en fysieke activiteit rechtstreeks met elkaar in verband staan.
In het artikel werpen Nijs en collega's de aanname op
dat een toename van de fysieke activiteit (bijv. m.b.t CGT/GET) leidt tot
een verbetering van de fysieke inspanningscapaciteit (zuurstofopname)
en aldoende tot een afname van de cognitieve symptomen.
In een ingezonden brief,
die onlangs gepubliceerd werd, betoogt ondergetekende dat
een toename van het fysieke activiteitennivo, gezien de negatieve effecten van inspanning,
(vaak) niet mogelijk is en dat ME/CVS-patiënten in een
"catch-22"-situatie gevangen zitten.
In hun reactie op mijn argumenten
spreken de auteurs hun zorg uit t.a.v. de wetenschappelijke kwaliteit van mijn brief ... en
stellen zij dat de negatieve effecten van eenmalige inspanning (inspanningsfysiologie)
(voorbeeld hier) en
de "positieve" effecten van graduele inspanningsprogramma's (GET) twee verschillende dingen zijn.
De auteurs gaan er in hun weerwoord aan voorbij dat ook reeds aangetoond is
dat "activiteiten-programma's" negatief kunnen uitpakken, bijvoorbeeld door
Black en McCully en
Núñez en collega's.
Mij verwijten dat ik selectief gebruik maak van wetenschappelijke publicaties
lijkt mij een typisch geval van de pot, de ketel en de verwijten...
http://www.goenglish.com/
ThePotCallingTheKettleBlack.asp
Rebuttal to
Ickmans et al.
Association between cognitive performance, physical fitness, and
physical activity level
in women with chronic fatigue syndrome.
J Rehabil Res Dev. 2013. 50(9): vii-x.
Twisk FNM.
...
Looking at the evidence at present,
the hypothesis of Ickmans et al. [1]
that activity level is a mediator of the relationship
between the exercise capacity (e.g., VO2max) and cognitive functioning
does not seem very likely.
It seems more plausible
that the low exercise capacity reflects the clinical status of a patient and
that the negative effect of (moderate) exercise on
the oxygen uptake and the anaerobic threshold
puts the patient in a "catch-22" position,
including characteristic low exercise capacity and cognitive deficits.
...
http://www.rehab.research.va.gov/jour/2013/509/pdf/letterstotheeditor509.pdf
|
