2 Over de ziekte
2.1 M.E., CVS, diagnosekriteria, parameters en subgroepen
Binnen de patiëntenwereld is er nogal veel heisa rond het
onderscheid M.E. en CVS en kriteria.
Vind U dat terecht of zegt U dat is een non-diskussie?
Vanuit wetenschappelijk oogpunt is de diskussie
rond het onderscheid tussen M.E. en CVS eigenlijk een
non-diskussie...
Wellicht niet vanuit het standpunt van belangenbehartiging
van patiënten!
Vanuit de medisch-wetenschappelijke optiek is dat onderscheid
niet relevant?
M.E., CVS, etc: het zijn allemaal varianten op hetzelfde
thema.
Dus U vindt het verruimen van kriteria eigenlijk niet
zorgwekkend?
Ik ben een no-nonsense persoon en ik vind dat het geen zin
heeft
alles in hokjes te plaatsen op basis van symptomen (de
invalshoek van de patiënt).
Onderscheid en onderverdeling voor de wetenschapper
geschiedt
op basis van uitkomsten van biologisch onderzoek (de
invalshoek van de medikus).
Een ziekte bestuderen op basis van symptoomkriteria
(inventarisatie van de klachten door de patiënt) is een
beetje dom eigenlijk.
Ik heb ook akteurs gezien: die hadden hun lijstje uit het
hoofd geleerd…
Maar is het niet zo dat verruimen van de kriteria in de
toekomst er toe zal leiden
dat het onderzoek altijd een zeer heterogene patiëntengroep
betreft?
We gaan wel subgroepen onderscheiden, bijvoorbeeld:
* diegenen waarbij de vermoeidheidsklachten centraal staan en
* diegenen waarbij de perifere symptomen centraal
staan, met name pijn,
bij wie de “vermoeidheid” iets minder
belangrijk is.
Uiteindelijk zijn het wel allemaal varianten op hetzelfde
mechanisme.
(De Meirleir doelt op het ontregeling van het RNase-L-gedeelte van het afweersysteem
dat ontregeld, verzwakt is.
De mate waarin
het PKR-deelsysteem overaktief of “onderaktief” is, onderscheidt verschillende
soorten patiënten. FT)
Maar dat zijn wel de twee uitersten: vermoeidheid en de pijn?
Dat zijn de twee uitersten, ja.
2.2 De aard van M.E., AIDS-II, verschillen en overeenkomsten met AIDS
U heeft ooit in een interview gezegd dat CVS beter AIDS-II zou
kunnen heten.
Kunt U dat eens toelichten?
De meeste patiënten hebben een verminderde Natural Killer
Cel-aktiviteit
en nu blijkt ook dat de meeste patiënten verminderde T-cel
aktiviteit hebben.
(Dit is het kenmerk van AIDS, FT).
Voordat men wist dat AIDS door het HIV-virus verwekt werd
(de oorzaak),
wist men al dat CD4-positieve T-cellen aangetast werden
(het gevolg)
en dus dat er een immuundisregulatie, een
cellulaire immuundisregulatie, was.
Dat is bij ME./CVS ook het geval.
Aangezien men het nog niets eens is over de mechanismen en
oorzaken
zou men M.E. beter Acquired Immune Dysfunction Syndrome kunnen noemen,
want het is verworven, aangezien de afwijking omkeerbaar
is; dat wil zeggen:
bij succesvolle behandeling (grotendeels) verdwijnt. Dus is
het “acquired”.
Dus er zijn een aantal overeenkomsten met AIDS.
Zijn er ook verschillen?
AIDS-patiënten hebben eigenlijk nooit zo veel pijn als onze
patiënten.
Er zijn overeenkomsten met AIDS, maar ook duidelijk wat
verschillen.
Als je een pure beschrijving moet geven van de
belangrijkste afwijkingen,
die toch verantwoordelijk zijn voor al die
opportunistische infekties,
dan is er toch een grote gelijkenis met AIDS.
Is M.E., of CVS zoals ze het in België meestal noemen, een
immuunziekte?
Een dis-immuunziekte:
een aandoening waarbij de cellulaire immuniteit ernstig
verzwakt is.
En dat levert al die infekties op?
Dat levert al die diverse infekties op, zoals reaktivering
van herpesvirussen, groei van mycoplasma’s, chlamydiae en andere antigenen die
in een “goed” milieu terechtkomen.
De afweer van de gastheer, de patiënt is
zodanig verzwakt,
dat die gastheer uiteindelijk plaats zal maken voor
opportunisten
(infekties die niet de oorzaak zijn, maar door de ziekte
een kans krijgen, FT).
HUMORALE AFWEER:
specifiek, onder meer voorkomen dat cellen geïnfekteerd
worden

CELLULAIRE AFWEER:
aspecifiek, opruimen van zieke cellen (geïnfekteerde
cellen, tumorcellen)

2.3 Overlijden aan M.E./CVS
Enkele maanden geleden is in Engeland het meisje Sophia Wilson
overleden.
Eigenlijk is zij een van de eersten die op de overlijdensakte
de aandoening CVS had staan.
Ook werden ontstekingen aan het ruggenmerg vastgesteld.
Was U verbaasd over het nieuws of eigenlijk niet meer, hoe
wrang ook?
Er zijn ook patiënten van mij overleden.
De officiële doodsoorzaak is dan geen M.E. of CVS,
maar veel vaker hartfalen of een andere diagnose.
Een gevolg eigenlijk of … mag je dat zo niet zeggen?
Je kunt stellen dat de meeste patiënten niet direkt aan CVS
zullen overlijden.
Patiënten zullen aan kanker overlijden of een andere ziekte
die rechtstreeks
het gevolg is van het niet-goed funktioneren van het
afweersysteem.
Het hart van deze patiënte was, meen ik, aangetast door een
CMV-infektie.
In Canada is in 2005 een jonge jongen, Casey Fero, overleden,
waarvan het hart eveneens door een CMV-infektie beschadigd
was.
(Schade aan het hart door specifieke infekties kan tot
hartfalen leiden,
pompfunktiestoornissen: één van de oorzaken van een
(te) lage bloeddruk. FT)
Lage bloeddruk: kenmerk van orthostatische
intolerantie, een lage bloeddruk
en hoge hartsslag bij het staan, studies dr.
Streeten, dr. Bell en anderen.
Ik heb van U wel eens begrepen dat U zelf ook mensen in Uw
praktijk gehad hebt,
die overleden zijn aan … CVS?
Je kunt niet overlijden aan CVS, want CVS bestaat niet.
CVS is een beschrijving van een aantal symptomen, een
klachtenpatroon.
Had men degelijk onderzoek gedaan,
had men agressief
genoeg geweest in de diagnosestelling,
dan hadden die patiënten niet hoeven te overlijden.
Wordt U daar nooit niet boos om?
Ik denk dat dat ontoelaatbaar is.
Er zijn ook veel patiënten die zelfmoord plegen.
En dat is begrijpelijk, gezien de sociale situatie waarin
die patiënten terechtkomen.
Zelfmoord is vaak ook het gevolg van de pijn die
onverdraagbaar is.
Pijnen die men niet meer kan onderdrukken soms.
Bij mij is dat nu gelukkig een stuk beter,
maar daar kan ik me iets bij voorstellen, ja.
U heeft toch ook ooit patiënten onderzocht die overleden zijn?
We hebben een aantal lichaamsdelen bewaard van overleden
patiënten.
En daar ziet U dezelfde problemen (infekties van het hart, et
cetera)?
Ja.
2.4 Erkenning van de ziekte
Waarom wordt ondanks dit alles CVS/M.E. nog steeds niet als
ziekte erkend?
Heeft U daar een korte verklaring voor?
Daar is alleen een sociologische verklaring voor.
Ik denk dat er heel machtige groepen zijn in de wereld
die niet wensen dat er vooruitgang gemaakt wordt.
Ik denk dat nu de CDC onlangs belangrijke studies m.b.t.
gene expression * gepubliceerd heeft, men niet langer meer kan volhouden:
gedragstherapie is geschikt voor M.E./CVS, omdat het een psychologische
aandoening is.
Dat klopt helemaal niet.
(* de Meirleir refereert aan een aantal
C3-studies van het CDC voorjaar 2005. FT)
Ik moet zeggen, ik ben vrij gelukkig dat al de
genenaktviteit-afwijkingen die Suzanne Vernon en kollega’s gevonden hebben,
voor bijna 100% overeenstemmen met wat wij op proteomics-vlak eigenlijk al
bewezen hebben.
De genen die volgens hen overaktief/onderaktief zijn,
leiden uiteindelijk tot over- of onderproduktie van die proteïnen, waarin ook wij
stoornissen vinden.
Ik denk dat deze studie al ons werk van de laatste 10 jaar
bevestigt.
 |
|
Genomics:
genen en genenaktiviteit
(meting mRNA = tussenprodukt
van de eiwitsynthese of
gene expression)
|
Proteomics:
eiwitten (proteïnen):
eindprodukten van de
eiwitsynthese of gene expression |