In mijn lijfblad, Libelle, kwam ik onlangs onderstaand artikel onder ogen....
Als dit de oplossing is, dan toch nog liever het kastje én de muur!
Eerdere berichtgeving over de VU-kliniek voor "vage" klachten:
klik hier.
Libelle 5, 23 tot en met 29 januari 2009, blz 70-71
Van huisarts naar internist en weer terug.
Het is realiteit voor tienduizenden mensen in ons land.
Ze hebben klachten
waarvan de oorzaak niet te achterhalen is.
Hoe vaag zijn vage klachten?
Tien vragen aan de specialist,
psychiater Guus Eeckhout
van het VU medisch centrum.
|
|
|
1
WELKE KLACHTEN VALLEN ONDER HET BEGRIP 'VAGE KLACHTEN'?
|
|
3
HOE IS EEN VAGE KLACHT HET BEST TE BEHANDELEN?
|
|
|
|
We noemen het geen "vage klachten",
maar "onbegrepen klachten" of "onver-klaarde klachten".
Het is voor de mensen die hier last van hebben namelijk
helemaal niet vaag.
Ze hebben klachten waarvoor geen bekende lichamelijke ziekte als oorzaak is aan te wijzen,
maar de pijn of vermoeidheid die ze ervaren is heel concreet.
Voorbeelden zijn aanhoudende buikklachten, hoofd-pijnen en andere pijnklachten, extreme
moeheid, verlammingsverschijnselen en soms zelfs het wegvallen van het gezichtsvermogen.
|
|
Als je last hebt van een onbegrepen klacht heb je vaak al heel veel specialisten gezien en ben je al op alle mogelijke manieren onderzocht.
Op zo'n moment is het heel belangrijk dat je je serieus genomen voelt.
Als er geen medische oorzaak is te achterhalen, worden doktoren vaak steeds minder ongerust terwijl de patiënt juist ongeruster wordt.
Wanneer een onverklaarde klacht door verschillende specialisten wordt benaderd
(niet alleen door een psychiater,
maar ook een psycholoog en bijvoorbeeld een fysiotherapeut),
kom je vaak een stuk verder dan wanneer je eenzijdig naar het probleem kijkt.
|
|
|
|
|
|
|
2
HOE KOM JE AAN EEN VAGE KLACHT?
ZIT HET TUSSEN DE OREN?
|
|
4
WAT KAN EEN ARTS DOEN VOOR IEMAND DIE ALTIJD MOE IS?
|
|
|
|
Het is veel te kort door de bocht om te zeggen dat het puur psychisch is.
De ene persoon is bijvoorbeeld gevoeliger dan de andere.
Niet ieders pijngrens is gelijk.
De een zal een gevoel van pijn sneller opmerken dan de ander.
En als je je gaat richten op die pijn,
omdat je je bijvoorbeeld van nature snel zorgen maakt,
dan kun je die pijn op deze manier in stand houden en zelfs verergeren.
Daarnaast heeft het ook te maken met de mate van contact die je met je lijf hebt.
Er zijn mensen die niet goed genoeg weten wat ze wel en niet aankunnen, wanneer ze rust moeten nemen. Als je jezelf niet op de juiste manier in acht neemt,
gaat het lichaam op een gegeven moment signalen uitzenden.
Ook de omgeving en het sociale leven tellen mee als we het hebben over onbegrepen klachten.
Als je niet gelukkig bent en bijvoorbeeld steeds minder mensen ziet
door toedoen van je kwaal of jezelf voortdurend overbelast,
kun je steeds verder wegzakken in die vicieuze cirkel.
|
|
Als je bijvoorbeeld al vier jaar last hebt van vermoeidheid
dan is het moeilijk te achterhalen wat dit in gang heeft gezet.
Dat hoeft ook niet altijd.
Belangrijker is om te onderzoeken waardoor de vermoeidheid in stand wordt gehouden.
Iemand komt misschien nog amper uit bed en gaat daardoor lichamelijk verder achteruit.
Dan moet je in ieder geval revalideren.
Als je erg bezorgd bent over je lichaam, vraag dan om psychologische begeleiding.
Ook als je sociale leven eronder lijdt - omdat je het huis bijna nooit meer uitkomt -
moet er iets aan gedaan worden.
Al deze zaken kunnen namelijk de klacht, in dit geval vermoeidheid, in stand houden.
|
|
|
|
|