In de Volkskrant verscheen afgelopen zaterdag, mede naar aanleiding van het ME congres

in het AMC, het artikel "Altijd moe zijn is geen aanstellerij" van de hand van Ellen de Visser.

Los van het onvermijdbare "vermoeidheidslabel" is het een zeer lezenswaardig artikel.

Na het hartverscheurende persoonlijke verhaal van Yvonne van der Ploeg,

stelt de schrijver dat het nu langzamerhand wel duidelijk is geworden dat

de oorzaak van ME/CVS gevonden moet worden on ontregeling van het afweersysteem.

Fluge stelt dat rituximab (tijdelijk) werkzaam is in twee op de drie CVS-patiënten (klik hier)

en dat ME/CVS zeer waarschijnlijk een auto-immuunziekte is, net zoals MS en reuma.

Prof. van der Meer stelt daar tegenover dat er geen duidelijke tekenen van auto-immuniteit zijn

en stelt alternatieven voor het geval rituximab wel effectief blijkt te zijn,

omdat rituximab het afweersysteem plat legt, met de kans op allerlei bijkomende infecties,

waarvan een onbehandelbare ontsteking in de hersenen de ernstigste is" [encefalomyelitis!].

Ik heb ook mijn twijfels bij de autoimmuniteits-theorie die momenteel heel populair is.

Reactiverende of chronische infecties kunnen de immuun-activatie in CVS evenzo goed verklaren.

Hoe het ook zij, Fluge en Mella tonen aan dat immuunactivatie een voorname rol speelt

iin de verklaring van symptomen in een omvangrijk deel van de CVS-patiëntenpopulatie.

Het alternatief van prof. van der Meer (interleukine-1-remmers) komt over als symptoombestrijding,

zeker als een permanente "aansteker", zoals een infectie, het afweersysteem draaiende houdt.

Voor het volledige artikel, klik op onderstaand logo:

Op het artikel rust auteursrecht. Derhalve mag het artikel niet (verder) verspreid worden.

De Volkskrant gaf toestemming om het artikel tijdelijk om mijn website te plaatsen.

Met dank aan de Volkskrant die mij toestemming verleende

om het volledige artikel een maand op mijn website te zetten.