Het afweersysteem kent vier standen:

• de Th0-stand:

rust,

• de Th1-stand:

voor het uitschakelen van zieke en geïnfekteerde cellen (cellulaire immuniteit: belangrijke afweercellen: killercellen (NK-cellen, Tc-cellen) en vreetcellen (makrofagen)

• de Th2-stand:

voor het uitschakelen van stoffen en indringers cellen die zich buiten de cel, bijv. in het bloed, bevinden (humorale afweer, belangrijke elementen: antistoffen en B-cellen).

• de Th17-stand:

voor het uitschakelen van indringers, o.m. bij aanhechting aan het slijmvlies.

Boodschapperstoffen, cytokines (voor een toelichting: klik hier of hier),

zorgen er voor dat het afweersysteem op de juiste wijze reageert, d.w.z.

reageren via een zogenaamde Th1-, Th2 of Th17-immuunresponse of

terugkeren naar een rustpositie als het werk gedaan is.

In onderzoek bij ME-patiënten is herhaaldelijk gebleken dat

de Th1-stand verzwakt/ontregeld is

(bijv. de hoeveelheid en werkzaamheid van NK-cellen en verknipt RNAse-L) en/of

dat de Th2-stand en/of Th17-stand overaktief is.

Dit wordt ook wel de Th1 ► Th2-/Th17-shift genoemd.

Dit kan onder meer resulteren in

allergieën/gevoeligheden voor stoffen die onschadelijk zijn: een overaktieve Th2-response,

chronische inflammatie: het gevolg van een overaktieve Th17-response (klik hier) en

opportunistische infekties: gevolg van een verzwakte Th1-afweer.

Bepaalde geneesmiddelen, immuunmodulatoren genoemd, zoals Ampligen,

zijn er op gericht die Th1 ► Th2-/Th17-shift te herstellen,

zodat het lichaam zich zelf weer kan verdedigen tegen virussen en bakteriën.