Follow FrankTwisk on Twitter  
   

 

 

 

 

 

Gek hé, dat je leden weglopen!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De ME-CVS-stichting is van mening dat:

 

Mijn vraag of konklusie

minister Borst haar nek uitsteekt.

 

Hebben zij het rapport en de neerbuigende uitspraken in interviews met mevrouw Borst wel gelezen?

aanbevelingen voor onderzoek netjes ver-deeld zijn over psychologisch, neurowe-tenschappelijk en farmacotherapisch terrein.

 

Dit is totaal in strijd met de waarheid: aan onderzoek naar lichamelijke afwijkingen (bijv. vaak gerapporteerde neurolo-gische afwijkingen, zoals doorbloeding van de hersenen en immunologische afwijkingen) en medicijnen-onderzoek wordt geen eurocent uigegeven.

 

Met "neuro-wetenschappe-lijk" onderzoek wordt bijv. het "moderne" psycho-neuro-immunologisch wauwel-model van de Universiteit van Utrecht bedoeld.

 

De stichting stelt zelf verderop: dat de geringe aandacht voor farmacotherapeutische en alternatieve behandelmogelijkheden opvallend is.

 

Verderop stelt men weer dat de kommissie niet in antibioti-ka-kuren "gelooft". Dit terwijl hier wel succes mee geboekt wordt. Is dit dat geen farmacotherapeutische aanpak?

positieve gevoelens over het rapport overheersen.

 

Dan heb ik zeker een ander rapport gelezen.

Bij mij overheerst een gevoel van woede om zoveel domheid, sorry "expertise", en oneerlijkheid (leugens).

 

Op welke konkrete aanbevelingen is deze vreemde konklusie van de Stichting (o nee, holding) gebaseerd?

het rapport wijde verspreiding moet krijgen in het medisch circuit.

 

Nou, ik niet.

Nu staan we er nog slechter "op" (kan bijna niet).

aan het rapport hebben geleerde kollega's uit hun  eigen vakgebied meegewerkt hebben en dat hun oordeel wetenschappelijk is...

de gezondheidsraad-kommissie uit experts bestaat....

... je zelden zo'n geleerde brainstorm ziet...

 

De stichting heeft blijkbaar een hoge pet op van een kommissie die uitsluitend bestaat uit psychologen, psychiaters, adviseurs.

 

Een kommissie waarin geen enkele specialist (immunoloog, endocrinoloog, mycoplasmoloog, bakterioloog, cardioloog, neuroloog, etc.) deelgenomen heeft..

 

Van wetenschap is geen sprake!

Honderden studies die lichamelijke afwijkingen aantonen, worden zonder argumenten van tafel geveegd.

 

Dat blijkt ook wel: de kommissie gelooft niet in de mycoplasma-hypothese en gelooft niet in antibiotikakuren.

Geloof heeft niets met weten(schap) te maken!

 

Als je bijv. de artikelen van Rottem en andere mycoplasma-experts leest, zou je bijna kunnen lachen om deze "weten-schappelijke" konklusie (zal hier later op terugkomen).

 

Daarom mogen patiënten met medicijnen niet aan CGT deelnemen! Stel je voor dat ze, zoals ik, voor 60% genezen door antibiotika (en andere medicijnen en supplementen)!

.. CVS bestaansrecht heeft

 

CVS heeft geen bestaansrecht:

een CVS-stichting ook niet!

 

De ziekte ME heeft al sinds 1965 bestaansrecht.

Dat wettelijke bestaansrecht van ME wordt door de kommis-sie van de gezondheidsraad glashard ontkent (=onwettig)!

 

Reaktie stichting: "positieve gevoelens overheersen!"

De stichting noemt in haar nieuwsbrief alleen nog maar "CVS". ME wordt helemaal niet meer gebruikt. Toeval!?

men blij is met het bestaan van CGT-therapie.

men blij met is met een vergroting voor het aanbod.

 

Geen eurocent voor lichamelijk onderzoek.

Wel miljoenen guldens voor uitbreiding van CGT-klinieken.

 

Nou, ik ben ook "reuze blij". Wie is er nog meer blij?

De "Nijmeegse kliek" natuurlijk met deze domme konklusie!

 

Verderop stelt men in de nieuwsbrief (terecht) dat "succesvol" met gedragstherapie (CGT) behandelde patiënten niet meer hun oude nivo van funktioneren zullen halen.

het rapport voor CGT aan huis moet pleiten

 

Is voor mij zoiets als volhardende Jehova's aan de deur!

het taboe op het woord stress in relatie tot CVS klaarblijkelijk doorbroken moet worden.

 

 

De kommissie meent dat stress een belangrijke rol speelt bij veel patiënten (zal wel weer met "geloof" te maken hebben).

 

Verderop stelt de stichting dat stress bij sudden-onset-pa-tiënten geen of nauwelijks een rol speelt. Dit, gevoegd bij het grote aantal sudden-onset-patiënten, zou dus tot de logische konklusie moeten leiden, dat bij de meeste ME-patiënten stress geen doorslaggevende rol speelt.

 

Maar die konklusie wordt niet getrokken.

Dit taboe doorbreekt men niet. Waarschijnlijk weer toeval...