XMRV: de 'missing link' bij ME/CVS?

(Ortho)

 

 

 

 


 

In Ortho (vakblad van het Ortho Institute) deze maand een special over XMRV en ME/CVS:

een gedegen artikel waar veel vakbladen en kranten een voorbeeld aan kunnen nemen...

 

 

XMRV: de ‘missing link’ bij ME/CVS?

 

Ortho Communications & Science, Toine de Graaf

Orthomoleculair magazine nummer 1, 2010, bladzijde 6

 

De ontdekking van het XMRV-retrovirus bij patiënten met ME/CVS doet vooral in de VS de geneeskunde op haar grondvesten schudden. Maar in Nederland is het business as usual. Over de betekenis van een spraakmakende vondst.

 

 


 

Voor het artikel (in pdf-formaat) klik op onderstaande afbeelding

 

 

 

Voor het persbericht klik op onderstaand logo.

 

 

 

Voor het kongres Voeding en Psyche dat het Ortho Institute in oktober organiseert,

klik op onderstaande afbeelding:

 

 

 

 


 

Enkele paragrafen uit het artikel

 

 

Prof. dr. Kenny De Meirleir:

'Niet verrast'

 

De Brusselse internist/cardioloog dr. Kenny De Meirleir beschouwt ME/CVS al jarenlang als een ziekte waarbij het immuunsysteem van slag is. Hij kon dus nauwelijks verrast zijn door het nieuws uit Reno, de zetel van het Whittemore Peterson Institute. Bovendien is De Meirleir al jaren 'close' met Dan Peterson, medisch directeur van het WPI en co-auteur van de Science-publicatie. Ook waren Peterson en De Meirleir in 1997 en 2002 beide coauteurs van wetenschappelijke publicaties over RNAse-L-fragmentatie bij ME/CVS.

 

'Vanaf het moment dat Elaine DeFreitas in 1991 publiceerde over retrovirale "gags" bij ME/CVS, ben ik er altijd vanuit gegaan dat die er waren', meldt De Meirleir desgevraagd. 'Ik was er in 2006 bij toen in Reno de eerste resultaten binnenkwamen van het National Cancer Institute, waarbij aangetoond werd dat er een retrovirus was. Het betrof een total viral screen bij gepoold bloed van 22 CVS-patiënten en 22 controles. Sindsdien was het slechts een kwestie van tijd vooraleer het ganse verhaal zou bekend worden.'

 

Voor De Meirleir staat nog niet vast dat met XMRV de causale factor bij ME/CVS is achterhaald, al beschouwt hij het als een zeer belangrijke ontdekking. 'Wij leggen ons in Brussel sedert 2007 vooral toe op de studie van mechanismen (en dus potentiële geneesmiddelen) die de controle op dergelijke retrovirussen normaliseren.

 

XMRV is echter een klein zwak retrovirus. Er zijn andere factoren nodig vooraleer het begint te repliceren en zijn immuunonderdrukkende werking gaat uitoefenen.'

 

De Meirleir beschikt in Brussel over opgeslagen bloedmonsters van patiënten uit onder meer België en Nederland. Momenteel wordt een deel hiervan getest op de aanwezigheid van XMRV.

 

'Ondertussen heeft een Europese retroviroloog - wiens naam ik bewust niet noem, maar het is niet de minste - met zijn eigen techniek XMRV kunnen aantonen in het bloed van een aantal van onze Europese patiënten.'

 

....

 

Labongelukje?

 

Van de kinderen van Lyndonville is het een klein stapje naar een van de vele intrigerende vragen waarop mogelijk een antwoord zal komen: waar komt het XMRV in hemelsnaam vandaan?

 

Volgens sommigen is het min of meer gelijktijdig met dat andere spraakmakende retrovirus (lees: HIV) naar de VS gekomen. Feit is dat het XMRV al is aan getoond in bloedmonsters die zijn afgenomen in 1984.

 

Een ander feit is dat de ziekte ME/CVS begin jaren tachtig is begonnen het leven van mensen te verwoesten, net als HIV. In het boek van Hillary Johnson concludeert Paul Cheney dat eind jaren zeventig 'iets' moet zijn gebeurd. 14,15

 

Wat dat 'iets' kan zijn geweest, kunnen we voorlopig in goed vertrouwen verlaten aan de meer geoefende complotdenkers.

 

Maar het zou onder meer een labongelukje kunnen zijn. Binnen de biotechnologie wordt immers al decennialang op routinematige basis gebruikgemaakt van muizenvirussen. En het zou niet de eerste keer zijn geweest dat een retrovirus per ongeluk werd verspreid door laboratoriumwerk, getuige een publicatie uit 2009 in Retrovirology met de veel zeggende titel 'Onbedoelde verspreiding van een bioveiligheidsniveau 2 recombinant retrovirus'.20

 

....

 

Incline Village

 

Interessant in dit verband is ook de visie van arts Paul Cheney, één van de CVS-onderzoekers van het eerste uur. In 1984 runde hij samen met collega Dan Peterson - in middels medisch directeur van het WPI en coauteur van de Science-publicatie - een praktijk in het mondaine Amerikaanse skioord Incline Village toen daar van de een op de andere dag een mysterieuze ziekte uitbrak."

 

Achteraf bleek het één van de vele ME/CVS-clusters te zijn die zich in de jaren tachtig in de VS openbaarden. Samen met de al eerder genoemde David Bell zette Cheney onderzoekster Elaine DeFreitas, verbonden aan het Wistar Institute (Philadelphia), op het spoor van een onbekend retrovirus dat een rol zou kunnen spelen bij de ziekte.

 

Maar DeFreitas kreeg te maken met zoveel tegenwerking dat ze haar werk niet kon voltooien. Het resultaat was een verwoeste reputatie en een gebroken wetenschappelijke carrière.

 

Cheney is van mening dat Mikovits het voorwerk van DeFreitas eindelijk heeft kunnen afmaken, en feliciteert haar daarmee. Volgens Cheney pleiten verschillende feiten voor causaliteit zoals de 4% score in de gezonde controlegroep, de link met RNAse-L-fragmentatie en de lage NK-cel activiteit die een voorspeller zou kunnen zijn voor XMRV-besmetting.

 

Dit nieuwe retrovirus kan daar naast de diverse pathogenen induceren die worden gezien bij ME/CVS.

 

....

 

'Propagandasysteem'

 

Het mechanisme sluit aan bij het 'propagandasysteem' zoals Hillary Johnson dat in 1996 beschreef in Osler's Web en dat door de Vlaamse onderzoeksjournaliste Marleen Teugels in 2002 werd aangehaald in Met stille trom: 'Studies die de biologische basis ontkennen, worden in gerenommeerde medische vakbladen onmiddellijk gepubliceerd, terwijl studies die positieve fysiologische resultaten bewijzen, systematisch door diezelfde tijdschriften worden geweerd of sterk vertraagd.14,15

 

Marleen Teugels spreekt in haar boek het vermoeden uit dat de belangen van de verzekeringsmaatschappijen hierbij mogelijk een rol spelen: 'Lopen zij, als de ziekte niet wordt erkend, minder gevaar hoge premies te moeten uitbetalen?'

 

In de Reno Gazette-Journal van 13 januari nam ook Judy Mikovits van het WPI geen blad voor de mond. 'Je kunt niet beweren een studie te repliceren als je niet één ding doet dat wij deden in onze studie', zei ze over het Britse onderzoek."

 

Volgens haar ontwierpen de Britten een experimenteel onderzoeksdesign met het doel géén XMRV te vinden in de bloedmonsters. 'Ze betaalden om hun studie gepubliceerd te krijgen in de PLoS, waarna het werd opgepikt door Science (magazine). 'Mikovits verdenkt verzekeringsmaatschappijen in Groot-Brittannië ervan achter de pogingen te zitten om de bevindingen van het WPI te marginaliseren.