In een recent artikel in MEDNet geeft prof. van der Meer zijn niet-houdbare mening m.b.t. "XMRV"

Naar aanleiding van dat artikel schreef ik een ingezonden brief aan de redaktie van MEDnet.

Aangezien ik geen antwoord kreeg, veronderstel ik dat de redactie

liever de mening van een "vermoeidheidsdeskundige" kritiekloos overneemt

dan de feiten voor zichzelf te laten spreken...

Trans-Atlantisch verschil blijft een raadsel

Wetenschappelijke discussie over chronisch vermoeidheidssyndroom

MEDnet 2010. 10: 41-43.

Patrick Marx

Enkele citaten:

Bij Amerikaanse patiënten met CVS lijken muizenleukemievirussen zoals het Xenotropic Murine leukemia Related Virus (XMRV) massaal voor te komen, bij Europese nooit. De Nederlandse CVS-onderzoeker Jos van der Meer, hoogleraar interne geneeskunde in het UMC St Radboud, vindt dat zolang topvirologen uit de hele wereld niet weten of de gevonden verschillen tussen Europa en de VS echt zijn of berusten op een fout in de testmethode, het onverantwoord is om deze test en de anti-retrovirale therapie aan patiënten aan te bieden.

Eigen resultaten

De Nijmeegse onderzoekers schreven hun eigen resultaten op in The British Medical Journal. De afwijkende bevindingen uit Reno vermeldden ze echter niet. Dit leverde de Nijmegenaars veel kritiek op, maar Van der Meer stelt: Dit doet niets af aan het feit dat we exact beschreven wat we zelf vonden. Ik sta nog steeds volledig achter ons besluit om het artikel zo te publiceren.

...

Contaminatie

...

De resultaten van het onderzoek in Reno op monsters uit Nijmegen wijzen op een andere oorzaak, namelijk contaminatie van de testmethode. ... Er zit waarschijnlijk een technisch probleem achter het verschil en wellicht kunnen we dit zo snel achterhalen. Mocht blijken dat het probleem bij ons ligt dan zal ik dat ruiterlijk toegeven en zullen we ons volop op het virusonderzoek storten.

Geachte redactie,

Prof. Van der Meer onderkent de kwaliteit van de Science-studie [1],

maar levert vervolgens kritiek op de beschrijving van de patiëntengroep.

Zijn kritiek is feitelijk onjuist: in de Science-studie is de patiëntengroep netjes beschreven.

Dit onterechte argument van van der Meer c.s. is reeds weerlegd [2,3].

Het eerder gebruikte tegenargument was dat de studie in de VS een lokale uitbraak betrof [4].

Ook dat argument is meermalen ontkracht [3].

De onderzoekers van het NIH-onderzoek [5], waarvan prof. van der Meer stelt dat deze wel klinisch én virologisch goed in elkaar zit, geven aan dat hun bevindingen die van de Science-studie [1] bevestigen. Volgens de auteurs is het feit dat de door hen gevonden "muizenleukemie-virussen" niet voor 100% genetisch overeenkomen met die van de Science-studie overeenkomstig de aard van retrovirussen. Elf van de 12 onderzochte patiënten bleek jaren later nog geïnfecteerd en bij elk van de patiënten had "XMRV" genetische mutaties ondergaan. Overigens betreft het geen "muizenvirussen" maar humane retrovirussen.

Het meest belangrijke argument van prof. Van der Meer voor de "trans-Atlantische verschillen" is contaminatie van de testmethode.

Dit argument is niet houdbaar. Hoe kan men verklaren dat de monsters van patiënten wél en die van controlepersonen niet door contaminatie vervuild zijn? Contaminatie maakt geen onderscheid naar onderzoeksgroep. De NIH-onderzoeksgroep heeft tevens maatregelen genomen om contaminatie uit te sluiten (PCR-onderzoek naar mitochondriaal muizen/DNA van de reverse transcriptase, etc.). Hoe kan men verklaren dat infectie in de Science-studie vrijwel altijd gepaard ging met de aanmaak van antistoffen? Ook hebben de onderzoekers van de Science-studie het virus geïsoleerd en het infectueuze karakter aangetoond. De genetische variabiliteit van de virussen die bij patiënten aangetroffen werden tenslotte maakt een einde aan het contaminatie-argument dat door prof. van der Meer in den treure uitgedragen wordt.

Overigens is reeds door enkele onderzoekers aangetoond [6] dat het virus ook bij Europese patiënten voorkomt, waarmee de "trans-Atlantische verschillen" tot het einde behoren.

Prof. van der Meer stelt eufemistisch dat ME/CVS een somatische basis heeft.

Hier dient vermeld te worden dat Prof. Van der Meer en zijn collega’s van het Nijmeegs Kennis-centrum Chronische Vermoeidheid (NKCV) al jarenlang te vuur en te zwaard een (bio)psycho-sociaal "verklaringsmodel" uitdragen [7,8,9], waarin psychosociale factoren ("dysfunctionele ge-dachten" en "inactiviteit" en "ziektegedrag") de instandhouding van de ziekte volledig verklaren.

Dit terwijl herhaaldelijk aangetoond is dat persisterende en/of reactiverende infecties (EBV, Coxiella Burnetti, parvo B19 etc.) en immunologische abnormaliteiten (m.n. inflammatie en immuundysfunctie) een hoofdrol spelen in de pathofysiologie [10]. Toegeven dat een virus (XMRV, coxiella, etc.) de/een in stand houdende factor is, zou het einde van het "Nijmeegse model" inluiden en de daarop gebaseerde potentieel schadelijke "rehabilitatietherapieën" [11].

Hoogachtend,

Frank Twisk

Bronnen

1. Lombardi VC, Ruscetti FW, Das Gupta J, Pfost MA, Hagen KS, Peterson DL, Ruscetti SK, Bagni RK, Petrow-Sadowski C, Gold B, et al. Detection of an infectious retrovirus, XMRV, in blood cells of patients with chronic fatigue syndrome. Science. 2009;326:585-589. doi: 10.1126/science.1179052.
2. Lloyd A, White P, Wessely S, Sharpe M, Buchwald D. Comment on "Detection of an infectious retrovirus, XMRV, in blood cells of patients with chronic fatigue syndrome". Science. 2010;328(5980):825; author reply 825. doi: 10.1126/science.1183706.
3. Mikovits JA, Ruscett FW. Response to Comments on "Detection of an Infectious Retrovirus, XMRV, in Blood Cells of Patients with Chronic Fatigue Syndrome". Science. 2010;328(5980): 825. doi: 10.1126/science.1184548.
4. Van der Meer JW, Netea MG, Galama JM, van Kuppeveld FJ. Comment on "Detection of an infectious retrovirus, XMRV, in blood cells of patients with chronic fatigue syndrome". Science. 2010;328(5980):825; author reply 825. doi: 10.1126/science.1183906.
5. Lo SC, Pripuzova N, Li B, Komaroff AL, Hung GC, Wang R, Alter HJ. Detection of MLV-related virus gene sequences in blood of patients with chronic fatigue syndrome and healthy blood donors. Proc Natl Acad Sci USA. 2010;107:15874-15879. doi: 10.1073/pnas.1006901107.
6. Education V. 1st International Workshop on XMRV: Pathogenesis, Clinical and Public Health Implications. 7-8 September 2010; Betheseda, USA. http://regist2.virology-education.com/abstractbook/2010_8.pdf.
7. Gezondheidsraad. Het chronische-vermoeidheidssyndroom. Publicatie nr. 2005/02. Den Haag: Gezondheidsraad; 2005.
8. Gezondheidsraad. Verzekeringsgeneeskundige protocollen: chronische-vermoeidheidssyndroom, lumbosacraal radiculair syndroom. publicatie nr. 2007/12. Den Haag: Gezondheidsraad; 2007.
9. Vercoulen JH, Swanink CM, Galama JM, Fennis JF, Jongen PJ, Hommes OR, van der Meer JW, Bleijenberg G. The persistence of fatigue in chronic fati­gue syndrome and multiple sclerosis: development of a model. J Psychosom Res. 1998;45(6):507-517.
10. Maes M, Twisk F. Chronic fatigue syndrome: Harvey and Wessely's (bio)psychosocial model versus a bio(psychosocial) model based on inflammatory and oxidative and nitrosative stress pathways. BMC Med. 2010;8:35. doi:10.1186/1741-7015-8-35. http://www.biomedcentral.com/content/pdf/1741-7015-8-35.pdf.
11. Twisk FNM, Maes M. A review on cognitive behavorial therapy (CBT) and graded exercise therapy (GET) in myalgic encephalomyelitis (ME) / chronic fatigue syndrome (CFS): CBT/GET is not only ineffective and not evidence-based, but also potentially harmful for many patients. Neuro Endocrinol Lett. 2009;30(3):284-299.